ဘာသာတရားနဲ့ တိုင်းပြည်ကိုကာကွယ်နေတဲ့ တပ်မတော်

“စစ်ဖိနပ်” က ညစ်ပတ်နေပေမယ့် အထွဋ်အမြတ်နေရာတွေကိုတော့
မတက်တတ်ပါဘူး …ကျွန်တော်တို့က ရှက်တတ်ပါတယ်….။

ကျွန်တော်တို့ဘဝက မလွတ်လပ်ပါဘူး…အသက်ထပ်ပြီး အလုပ်လုပ်
တိုင်းပြည်ရဲ့ အမှိုက်စုတ်တွေကိုတိုက်ထုတ် မိုက်လို့တော့မဟုတ်ပါဘူး …
ဒါပေမယ့် ပျော်ပါတယ်….။

နေရာတကာဝင်ပါတယ်လို့တော့မမြင်ပါနဲ့ဗျာ …
ကျွန်တော်တို့က…
ပြည်သူကမွေး………ပြည်သူ့သွေးတွေပါ….
ပြည်သူ့အရေးမှာ မမြင်သာလို့ ဝင်ပါမိတာ….ခွင့်လွှတ်ပေးပါ…
ပြည်သူ့ဒုက္ခ ကျနော်တို့ ဒုက္ခပါပဲ……မလုပ်ကြပါနဲ့လို့ပြောလည်း
လုပ်ရမှာပဲ……ဒါက သမိုင်းပေးတာဝန်မို့ပါ…..

တစ်ခုတော့ပြောပါရစေ…..ဘာသာ သာသနာကိုထိရင်တော့….မချိအောင် ကျွန်တော်တို့နာတတ်ပါတယ်…
လွတ်လပ်စွာကိုးကွယ်ယုံကြည်မှုကို…အပြစ်မပြောပေမယ့်
စကောလောက်မှ ဇောက်မနက်..ကိုယ့်ပြည် ကိုယ့်မြေ မှာနေပြီး..
ကိုယ့် ဘာသာ ကိုယ့်သာသနာ…..ကိုယ့်လူမျိုးကို ထိပါးလာရင်တော့
အဲ့ဒီအကောင်တွေ အသိတရားရသွားအောင်….ငပိစားပြီးတိုက်ရတိုက်ရ
ကျွန်တော်တို့ လူမိုက်ကြီးလုပ်…မိုက်ပရစေတော့ဗျာ…..

crd…..